Saint Eugenios - Άγιος Ευγένιος
Ο Άγιος Ευγένιος, πολιούχος της Τραπεζούντας, έζησε τον 3ο αιώνα και μαρτύρησε στην Τραπεζούντα επί των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού (284-310), στις διώξεις κατά των χριστιανών. Η λατρεία του άρχισε να εξαπλώνεται στην Τραπεζούντα τον 5ο αιώνα. Ο Άγιος Ευγένιος, ήταν ο πρώτος Επίσκοπος της Τραπεζούντας, 2ος μετά τον ιδρυτή της Απόστολο Ανδρέα. Η μνήμη τους τιμάται στις 21 Ιανουαρίου. Φυλακίστηκε, από τους Ρωμαίους γιατί αρνήθηκε να γίνει ειδωλολάτρης και τέλος θανατώθηκε με αποκεφαλισμό.

Saint Eugenios was the first Bishop of Trapezounta (Trebizond) who lived in the 3rd century. He is remembered each year on the 21st of January. Saint Eugenios was the protector of the city of Trebizond. He was imprisoned by the Romans because of his refusal to become a pagan, and was later beheaded. A cult devoted to him was later developed in Trebizond. The Komnenian rulers of the Empire of Trebizond adopted the saint as the patron of their country. His image appears frequently on Trapezuntine coins.



Image

Ευχές στα μέλη και τους φίλους

Το Δ.Σ. του Συλλόγου έυχεται στα μέλη και τους φίλους του
Χρόνια Πολλά
με αγάπη, ειρήνη, διμιουργηκότητα,
"Σεισμό θα κάμω τ' ουρανού
τ'άστρα να πέσουν χάμω
με τσι θερμότερες ευχές
δώρο να σας τα κάμω"
για το Δ.Σ.

επιστολή στα ''Χανιώτικα Νέα''

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΝΤΙΩΝ ΧΑΝΙΩΝ

‘ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ’

Σήφακα 22 Μαχαιράδικα , 73100 Χανιά

Τηλ., Fax 2821074408 ,e-mail:karavano@otenet.gr

Χανιά 5 Ιουλίου 2008

Κύριε εκδότη στο φύλλο της έγκριτης εφημερίδας σας την 2 /7/2008 δημοσιεύεται επιστολή που μας αφορά.

Παρακαλούμε να δημοσιεύσετε την παρούσα απάντηση μας.

Ευχαριστούμε πολύ.

Απάντηση για το σπίτι πολιτισμού των Ποντίων

<<Είναι ασέλγεια να εκχωρούμε κεκτημένα δικαιώματα χρήσης αυτού του χώρου σε άλλους που δεν ανήκουν στον στενό οικογενειακό μας περίγυρο, υπό την έννοια της εντοπιότητας >>

Μάλιστα κυρίες και κύριοι εν έτη 2008 απαγορεύεται να στεγάζεται ένας Σύλλογος Ελλήνων Ποντιακής καταγωγής σε κάποιο οίκημα που έχει την ατυχία να έχει τέτοιο γείτονα ,γιατί δεν έχει τα πιστοποιητικά εντοπιότητας. Δηλαδή τα μέλη του δεν είναι εκατό τοις εκατό Χανιώτες , μόνο κατά ένα μέρος,άρα δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα

μ’αυτόν που τα ισχυρίζεται. Και συνεχίζεται το παραλήρημα :

<<Ο δικός μας τόπος , τα συμφέροντά του μετράνε λιγότερο από εκείνα των Ποντίων? Αν ναι οδηγούμεθα ηθελημένα στα πρόθυρα μιας επώδυνης κατάπτωσης και τούτο με την επίσημη βούλα των τοπικών αρχών>>

Υπάρχουν λόγια να σχολιάσουν αυτά και άλλα πολλά που γράφτηκαν από αυτό τον άνθρωπο? Σε μια εποχή που έχει ανοίξει η σκέψη του ανθρώπου, που προσπαθούμε να ζήσουμε , να βιώσουμε και να αξιοποιήσουμε την πολιτιστική κληρονομιά του κάθε τόπου μας (Μακεδονίας , Θεσσαλίας ,Ηπείρου, Κύπρου κ.ά ) και να στρέψουμε εκεί τα παιδιά μας , πραγματικά υπάρχουν λόγια για να του απαντήσουμε?

Ο Σύλλογος <<Παναγία Σουμελά >> υπάρχει στα Χανιά από το 1984 .Με μεγάλο κόπο και μεγάλη αγάπη όλα αυτά τα χρόνια προσπαθούμε να τον κρατάμε ζωντανό και παραγωγικό. Πάρα πολλά παιδιά και όχι μόνο , μεγάλωσαν κοντά μας έμαθαν τα τραγούδια μας , χόρεψαν τους σκοπούς μας, έμαθαν τη μαγειρική μας, διδαχτήκαν λύρα και νταούλι ,γνώρισαν την ποντιακή διάλεκτο.

Πόντος σημαίνει αγαπημένη γη Ελληνική γη , αγαπημένες θύμισες ένδοξη πολιτισμική ιστορία και ηρωική αντίσταση κατά των κατακτητών.

Η γλώσσα μας Αρχαία Ελληνικά.

Ο κόσμος γίνεται πολύ μικρός όταν τον περιορίζουμε στα ντουβάρια και στα συμφέροντα μιας μικροεπιχείρησης.

Οι Χανιώτες Πόντιοι πάλεψαν για να έχουν μια στέγη και την απέκτησαν το 1997.

¨Όσο αυτή η στέγη ήταν ένα δωμάτιο στη Σήφακα που έβαζε νερό από το ταβάνι όταν έβρεχε, που οι τοίχοι ήταν πράσινοι από την υγρασία, όταν αυτό το δωμάτιο ήταν ένα ερειπωμένο ακίνητο, ο καλός μας γείτονας δεν είχε καμιά αντίρρηση να στεγάζεται εκεί επί 11 Χρόνια ο σύλλογος μας, δεν αναιρούσε κανένα κεκτημένο του δικαίωμα, ούτε οδηγείτο σε κατάπτωση η ηθική του, του δικού του κόσμου.

Αντίρρηση έχει τώρα που το ακίνητο, φτιάχτηκε και έγινε ένας όμορφος , περιποιημένος ,αξιοπρεπής χώρος.

Τώρα ,μας λέει, ότι πρέπει να αξιοπιοιθεί αλλιώς , για να έρχονται τουρίστες, δηλαδή περισσότεροι υποψήφιοι πελάτες γι’ αυτόν.

Και είναι κατανοητό κάποιος να θέλει να μαζέψει υποψήφιους πελάτες , όχι όμως να θίγει, να υποβιβάζει και να συκοφαντεί έτσι ασύστολα και μικρόψυχα.

Η χρήση αυτού του κτηρίου παραχωρήθηκε στο σύλλογό μας επί Δημαρχίας του κυρίου Τζανακάκη το 1997 και επί Δημαρχίας του , κατετέθη ένα πρόγραμμα προς την ΕΟΚ , για την ανάπλαση της περιοχής, στο οποίο συμμετείχαν φορείς της Σπλάντζιας, όπως ο σύλλογος Κωφών , ο ιερός ναός του Αγίου Νικολάου, τα Συσσίτια της Σπλάντζιας και ο Σύλλογος Ποντίων «Παναγία Σουμελά »

Αυτό το πρόγραμμα εγκρίθηκε και υλοποιήθηκε επί δημαρχίας του κυρίου Βιρβιδάκη.

Ο οποίος πραγματικά πιστεύω με μεγάλη του χαρά μας το παρέδωσε όταν ήταν πλέον έτοιμο, πριν δηλαδή από μερικούς μήνες.

Πάντα είχαμε την συμπαράσταση του κυρίου Τζανακάκη και του κυρίου Βιρβιδάκη τα χρόνια που είναι δήμαρχος.

Και προφανώς ,καμία σπάθη στο κεφάλι και καμία πίεση προς στο δήμαρχο.

Λέτε ότι είναι υποβάθμιση να υπάρχει ένας πολιτιστικός σύλλογος στη Σήφακα.

Υποβάθμιση , κύριε είναι όταν υπάρχουν μαγαζιά κακόφημα που περιθάλπουν την παρανομία και τις ύποπτες συναλλαγές. Στο βιβλίο « Ο αγών μου», υπάρχουν πολλές σκέψεις του συγγραφέα, που ταυτίζονται με τις δικές σας. Αυτή όμως η αντίληψη περί κεκτημένων δικαιωμάτων και αυτές οι τόσο σκοτεινές σκέψεις πραγματικά δεν έχουν θέση στη γενέτειρα του Βενιζέλου. Τα Χανιά είναι δημοκρατικά και αυτές οι φωνές , έστω και μεμονωμένες θα πρέπει να απομονώνονται.

Εμείς οι Πόντιοι ξέρουμε καλά και διαβεβαιούμε ότι οι τοπικές αρχές και στην προκειμένη περίπτωση ο δήμαρχος , κύριος Βιρβιδάκης ούτε εσύρθη ,ούτε εκβιάστηκε και συνηγόρησε εξ’ αρχής συνειδητά υπέρ της πολιτιστικής αναβάθμισης της περιοχής, και το αν έχει το θάρρος και τη δύναμη να παίρνει μόνος του τις αποφάσεις που κρίνει σωστές για το δήμο του, έχει φανεί.

Το Σπίτι Πολιτισμού των Ποντίων του συλλόγου « Παναγία Σουμελά » είναι εδώ. Στη Σήφακα 22, συνεχίζει τη λειτουργία του,στεγάζει πλέον τα παιδιά του σ’ ένα αξιοπρεπή χώρο που δεν στάζει .

Ευχαριστούμε τους τοπικούς άρχοντες, νύν και πρώην , ευχαριστούμε την ενορία του Αγίου Νικολάου για την αγάπη της και όλους αυτούς που μας στηρίζουν.

Ευχόμαστε καλό καλοκαίρι και περισσότερη δράση τον Σεπτέμβριο.

Μιάς και οι Κρητικοί μιλούνε με μαντινάδες:

Ο ρατσισμός κι φασισμός

Σα σε ξεκουρκουτιάνει

Όποιος αυτούς των ακλουθά

Την αθρωπιά ντου χάνει.

Υ,Γ. ¨Όσον αφορά στους χαρακτηρισμούς που μας αποδόθηκαν επιφυλασσόμαστε για κάθε νόμιμο δικαίωμά μας.

Για το Δ.Σ.

Η Πρόεδρος

Σιμέλα Καραβάνου

Ομιλία στο Πνευματικό κέντρο της Μητρόπολης για τη Γενοκτονία

Κατάθεση στεφάνου στο μνημείο Πεσόντων 17 Μαίου 2008

Γενοκτονία 2008

Απο τις εκδηλώσεις για την Ποντιακή Γενοκτονία 17 Μαίου 2008

Βρέθηκε μαζικός τάφος δολοφονημένων Ελλήνων στη Σαμψούντα του Πόντου,

του Βλ. Αγτζίδη

Η ανακάλυψη ομαδικού τάφου στη Σαμψούντα, που πιστεύεται ότι ανήκει σε Έλληνες Ποντίους της περιόδου των διωγμών από τους Τούρκους, φέρνει πάλι στην επικαιρότητα την παθητική Ελληνική πολιτική σε ότι αφορά στο Ποντιακό ζήτημα. Τα οστά βρέθηκαν τυχαία κατά τη διάρκεια εργασιών σε σχολείο του χωριού Γιαζισιλάρ, ενώ σύμφωνα με τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων οι εργάτες πέταξαν τα οστά στο ποτάμι της περιοχής. Ο κάτοικοι του χωριού όπου βρέθηκε ο ομαδικός τάφος, υποστηρίζουν ότι υπάρχουν και ερείπια από τέσσερις Ελληνικές εκκλησίες. Μία απ’ αυτές βρισκόταν εκεί, που σήμερα έχει κατασκευαστεί το σχολείο. Οι ιστορικοί δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο, στο σημείο να βρισκόταν και χριστιανικό νεκροταφείο. Το 1916 σφαγιάστηκαν άνδρες ηλικίας από 16 μέχρι 60 ετών στις περιοχές της Σαμψούντας και της Πάφρας. Φυσικά δεν υπήρξε καμία αντίδραση για το γεγονός αυτό, ούτε επίσημη, ούτε ανεπίσημη. Μόνον στο κανάλι Alpha έπαιξαν την είδηση (περ. Αντί) .

Είναι γνωστό ότι στην περιοχή αυτή διεπράχθησαν αγριότητες κατά του ελληνικού πληθυσμού και αρκετά ελληνικά χωριά πυρπολήθηκαν μαζί με τους κατοίκους τους. Το ενδιαφέρον είναι ότι για πρώτη φορά το γεγονός δεν απεκρύβη αλλά αντιθέτως προβλήθηκε, κάτι που δείχνει την ωρίμανση της τουρκικής κοινωνίας. Τα τελευταία χρόνια έχει εμφανιστεί ένα ρεύμα Τούρκων αριστερών και αντικεμαλικών ιστορικών, που δεν διστάζει να αναφέρεται με τόλμη στις εθνικές εκκαθαρίσεις που πραγματοποιήθηκαν τότε.

Η γενοκτονία κατά των Ελλήνων της Ανατολής έγινε σε δύο φάσεις. Το 1914-1918 από τους Νεότουρκους εθνικιστές και το 1919-1922 από τους κεμαλικούς.

Στον κατάλογο των απωλειών των ελληνικών κοινοτήτων, που εξέδωσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου (Οικουμενικό Πατριαρχείο, “Μαύρη Βίβλος”, Κωνσταντινούπολη, 1919) αναφέρεται:

“…πληθυσμός ομογενής εκ 490.063 ψυχών, διασπαρείς ανά τα όρη, τας χαράδρας και τα τουρκικά χωρία, υπέστη εν τοις πλείστοις τον εξ ασιτίας, του ψύχους και των στερήσεων θάνατον ”…

Το τι συνέβαινε στις περιοχές που βρέθηκαν υπό τον κεμαλικό έλεγχο, περιγράφεται σε αναφορά που έγραψε το 1921 ο Gemal Mousket, νομικός σύμβουλος του σουλτάνου, για τη μεταχείρηση των ελληνικών πληθυσμών στη Βιθυνία (βορειοδυτική Μικρά Ασία) πριν την τελική επικράτηση του Κεμάλ Ατατούρκ: “Η κυβέρνηση της Άγκυρας αποφάσισε ότι αρχικά οι Έλληνες των περιοχών Αντάπαζάρ και Κάλτρα, και μετέπειτα οι Έλληνες του Πόντου θα σφαγιαστούν και θα εξολοθρευτούν. Ανέθεσε (ο Κεμάλ Πασά) στον Γιαβούρ Αλί να κάψει ολοκληρωτικά το ελληνικό χωριό που βρίσκεται κοντά στο Γκεϊβ και να σκοτώσει όλους τους κατοίκους του. Η τραγωδία διήρκεσε δύο ημέρες. Το χωριό με τα δώδεκα εργοστάσια και τα ωραία κτίρια έγινε σκουπιδότοπος. Το 90% των κατοίκων, είτε σφαγιάστηκε, είτε κάηκε. Οι λίγοι που κατάφεραν να δραπετεύσουν για να σωθούν έφυγαν στα βουνά. Για να διατηρήσει τους τσέτες του, ο Μουσταφά Κεμάλ αναγκάστηκε να βρει κάποια άλλη περιοχή που θα έκαναν επίθεση. Γι’ αυτό το σκοπό, πήγε στην περιοχή του Πόντου. Οι σφαγές, οι λεηλασίες και η γενική εξολόθρευση των κατοίκων της περιοχής αυτής κράτησε από το Φεβρουάριο μέχρι τον Αύγουστο. Οι εκτοπίσεις και οι δολοφονίες διαπράχτηκαν με την ημιεπίσημη συμμετοχή του στρατού και του διοικητικού προσωπικού….”

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για τη γενοκτονία των Ελλήνων στον μικρασιατικό Πόντο κατά τη β’ φάση που ξεκίνησε από την άνοιξη του ‘21, φαίνεται από το παρακάτω κείμενο της Κεντρικής Ενωσης Ποντίων Ελλήνων εκείνης της περιόδου στο οποίο αναφέρονται οι τρόποι εξόντωσης:

”Οι Τούρκοι εκτόπιζαν και εξώριζαν τους Ελληνες μέσα στην βαρύτερη κακοκαιρία, χωρίς να τους επιτρέψουν να παραλάβουν ούτε τρόφιμα, ούτε στρώματα. Τα κυβερνητικά όργανα που συνόδευαν τους εκτοπιζόμενους δεν επέτρεπαν στα θύματά τους να σταθμεύουν σε κατοικημένα μέρη, αλλά μόνο σε μέρη έρημα και εκτεθειμένα στις χειμερινές συνθήκες. Ο σκοπός ήταν διπλός: πρώτα να μην μπορούν να στεγασθούν και έπειτα να μην μπορούν να αγοράσουν τρόφιμα. Δεν επέτρεπαν για κανένα λόγο να δώσουν βοήθεια στους γέρους γονείς ή στα ανήλικα παιδιά και στους αρώστους, οι οποίοι εγκαταλείπονταν στα φαράγγια και στα δάση και πέθαιναν από την πείνα ή αποτελειώνονταν από την λόγχη των Τούρκων.

Σε διάφορα μέρη της χώρας ιδρύθηκαν λουτρώνες δήθεν για στρατιωτικούς λόγους. Τα κυβερνητικά και αστυνομικά όργανα που οδηγούσαν τους μετατοπιζόμενους εξανάγκαζαν τους δυστυχείς για λόγους δήθεν υγιεινής να λουσθούν. Εβαζαν κατά εκατοντάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά στα λουτρά, γυμνούς με θερμοκρασία 40 βαθμών. Τα ενδύματα των δυστυχών ελεηλατώντο.

Οταν έβγαιναν από το λουτρό, τους εξανάγκαζαν να παρατάσσονται στο χιόνι και με θερμοκρασία κάτω του μηδενός και να περιμένουν επίσκεψη του αστυνόμου για καταμέτρηση, ο οποίος ποτέ δεν ερχόταν πριν από μία ώρα. Επειτα άλλη μία ώρα περίμεναν το γιατρό για ιατρική επιθεώρηση. Κατά την επιθεώρηση χαρακτηρίζονταν άρρωστοι οι νεώτεροι και υγιέστεροι, οι οποίοι θανατώνονταν κατά την αποστολή στο νοσοκομείο.”

Επίσης κατά τη δεύτερη φάση της γενοκτονίας (1919-1922) στην αναφορά της 13ης Νοεμβρίου 1921 του τοποτηρητή του Οικ. Πατριαρχείου στην Καισάρεια (Καϊσερί) στη περιγράφονται οι συνθήκες που επικρατούσαν στο Δυτικό Πόντο και στις βόρειες περιοχές της Καππαδοκίας:

“… Εις τας εξ επισκοπάς του Πόντου και τας επισκοπάς Αγκύρας, Καισαρείας, Ικονίου, Ηλιουπόλεως, Πισιδίας και Φιλαδελφείας πάντες οι Έλληνες από 15 μέχρις 70 ετών εξετοπίσθησαν εις Βαν, Βιτλίς, Διαρμπεκίρ, Ερζερούμ και Μαμουρέτ-Αζίζ και μάλιστα υπό περιστάσεις, αι οποίαι επέφερον το θάνατον εις τους περισσοτέρους εξ αυτών.

Περί τα τέλη του του παρελθόντος Ιουνίου και αρχάς Ιουλίου, καραβάνια Ελλήνων, εξορισθέντων κατά χιλιάδας απεδεκατίσθησαν υπό των συνοδών των. … Επτά ιερείς της περιφέρειας Πάφρας Αλάτσαμ εσταυρώθησαν…

Τον Σεπτέμβιον και Οκτώβριον παιδία 15 και 12 ακόμη ετών όλης της περιφέρειας Σινώπης με τεφέρθησαν εις το εσωτερικόν. Εν Πάφρα, Λαοδικεία, Τσαρσαμπά, Αλάτσαμ. Καβάκ, Χάβζα, Μερζιφιφούντα, Κιρκ Χαρμάν, Μεσουδιέ, Νεοκαισάρεια, Έρπαα και πολλά άλλα μέρη εφονεύθησαν πάσαι αι γυναίκες και τα παιδία…”

http://www.kenthaber.com/Arsiv/Haberler/2008/Mart/24/Haber_356091.aspx

http://haber.mynet.com/sayfali/guncel/Samsun-da-toplu-mezar-bulundu/22Mart2008/A2203050/0

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 17 ΜΑ'Ι'ΟΥ 2008 ΘΑ ΠΡΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗ Η ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ''ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ'' ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ

Η 19 Μαίου αποτελεί σήμερα για την Τουρκία ημέρα εθνικής γιορτής, γιατί την ημερομηνία αυτήν του 1919 αποβιβάσθηκε ο Κεμάλ Ατατούρκ στη Σαμψούντα του Πόντου έχοντας εντολή από το Σουλτάνο και τους Άγγλους να σταματήσει τα εγκλήματα που γίνονταν. Αυτός όχι μόνο δεν εφάρμοσε κάτι τέτοιο αλλά τα συνέχισε πιο συστηματικά. Ο Κεμάλ στις 19 Μαίου 1919 έδωσε ξεκάθαρη διαταγή: "Εξόντωση υπολοίπων Ελλήνων με ιδίους τρόπους όπως και την Α΄ φάση με τη διαφορά, αυτή η Β΄ φάση θα είναι η τελική".Τελικά οι Τούρκοι τα κατάφεραν. Ο Κεμάλ στις 13 Αυγούστου του 1923 εκφωνώντας μακροσκελή λόγο στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας και λάμπoντας από χαρά και ανακούφιση είπε: "Επιτέλους τους ξεριζώσαμε τους Έλληνες από τον Πόντο". Στο χρονικό διάστημα 1916-23 οι Νεότουρκοι θα καταφέρουν από τους 750.000 Έλληνες που κατοικούσαν στον Πόντο να εξαφανίσουν με τη μέθοδο των σφαγών 350.000 Έλληνες και με τη μέθοδο των διώξεων, και των εκτοπίσεων τους υπόλοιπους Έλληνες του Πόντου.
Όλα αυτά έγιναν σε περίοδο, ΜΗ ΠΟΛΕΜΟΥ και οι πράξεις τους αυτές χαρακτηρίζονται με μία λέξη ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ !!!!!! που σημαίνει αφανισμό ενός έθνους, ενός γένους με εγκληματικές ενέργειες.
Η συνέχεια ενός λαού ενός έθνους απαιτεί γνώση της Ιστορίας του, γιατί εάν ένα έθνος αγνοεί και δε σέβεται την ιστορία του, αυτή τον εκδικείται.
Η 19 Μαίου είναι ημέρα μνήμης για τους Πόντιους. Η Ποντιακή μούσα, σοφή όπως πάντα έκλεισε μέσα σε δύο μόνο στίχους την πορεία και το μέλλον του Ποντιακού Ελληνισμού:

''Η ΡΩΜΑΝΙΑ ΚΙ ΑΝ ΠΕΡΑΣΕΝ ΑΝΘΕΙ ΚΑΙ ΦΕΡΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟΝ.''

Ιστορικό

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΝΤΙΩΝ ΧΑΝΙΩΝ
‘ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ’
Σήφακα 22 Μαχαιράδικα , 73100 Χανιά
Τηλ. , Fax 2821074408 ,e-mail:karavano@otenet.gr





Ο Σύλλογος Ποντίων Χανίων «Παναγία Σουμελά» ιδρύθηκε το έτος 1984 και μέχρι σήμερα προσπαθεί να διασώσει την παράδοση και ιστορική μνήμη των παλαιών και νέων μελών που μετά από τον επαναπατρισμό αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα. Μαθήματα ποντιακού, χορού, μαγειρικής , Ποντιακής Διαλέκτου, Ελληνικής γλώσσας και άλλα πολλά, είναι μερικές από τις δραστηριότητες του συλλόγου μας, με κορυφαία την εκδήλωση για την Γενοκτονία των ποντίων, κάθε χρόνο. Όλα τα παραπάνω παρέχονται δωρεάν στα μέλη μας, και όχι μόνο.


Για το Δ. Σ.

Η Πρόεδρος





Σιμέλα Καραβάνου